صدای گرم و جذاب استاد فاطمی نیا طاب ثراه را در دهه هفتاد ابتدا از رادیو می شنیدیم و بنده بعدها در برخی از مجالس سخنرانی اش در قم حضور داشتم .
دقت های تحقیقی او و تلاش هایش در یافتن نسخه های نادر مواریث فرهنگی احترام ویژه بر می انگیخت خطیبی بود که آداب خطابه عالمانه را پاس می داشت عقل را پای احساسات قربانی نمی کرد و سخنش از عرفان، عوامانه نبود سوز سخنانش نشان می داد که به آنچه می گوید رسیده یا حداقل باور جدی دارد.
از مبتذل شدن ارزش ها بر حذر می داشت به خصوص غیرت ویژه درباره عشق الهی داشت و ادعای چنان عشقی را سترگ می دانست و به درستی خوش نمی داشت که هرکس و هرجا سخن از عشق الهی رود وآن را مقام مقربین می دانست که فهم و رسیدن به آن مردان دُردانه می طلبد اهل عوام پروری و محافظه کاری در برابر برخی خواص ظاهر بین نبود به همین خاطر مورد آزار برخی قرار می گرفت.
اصول ومبانی اخلاقی را به درستی می شناخت و به مخاطبانش با بیان شیوا و مثال های ظریف می شناساند وبه این حقیقت قرآنی رسیده بود که عمل وحسنه را باید آورد و نه فقط انجام داد و آوردن عمل یعنی انجام عمل باروح آن و حفظ عمل تا آخر که البته کاری چندان آسان نیست .
تسلطش بر ادبیات و اشعار عربی کم نظیر بود و حکمت وعرفان نظری را دقیق خوانده بود . همنشینی با بسیاری از اهل عرفان توشه پرباری برایش فراهم آورده بود و به خاطر این شناخت ها قدر وقیمت مواریث پر حکمت ومعرفت باقی مانده از اهل بیت علیهم السلام را می دانست و در فهم روایات از حکمت حکیمان و معرفت عارفان مدد می جست و روایات پر معنا را فله ای در خطابه طرح نمی کرد بلکه کلمه کلمه بیانات اهل بیت (ع)را قابل تامل و استخراج گوهر های ناب می دید و بایسته سخن آن حضرات، شرح و توضیح می داد.
در سالهای اخیر قبل از بیماری که گاه در تلویزیون حضور می یافت برنامه هایش جزو معدود برنامه های دینی بود که از دقت وتحقیق و پیراستگی و جذابیت برخوردار بود او برای طلاب واهل علم الگوی عالم سخنور اهل تحقیق وبرای جوانان ومردم مربی دلسوز و اهل عمل بود . خدایش رحمت کند .